روانشناسی بالینی چیست و چه کاربردی دارد؟

روانشناسی بالینی شاخه ای از رشته روانشناسی است که در آن به بررسی رفتار های غیر عادی، بیماری روانی، مشکلات روان پزشکی و مشکلات عاطفی و رفتاری می پردازد. این نوع روانشناسی، به درمان ناهنجاری های روانی و روحی کمک بسزایی می کند. این نوع بیماری ها سن نمی شناسد و ممکن است در هر سنی (کودک، نوجوان و بزرگسال) به وجود آید. موضوع مهم در این مسئله تشخیص این نوع بیماری و درمان آن است.

روانشناسی بالینی با کمک تست های روانشناسی و تحقیقاتی در مرکز مشاوره ما بررسی می شود. ما در این مقاله قصد داریم تا شما را با رویکرد های روان شناسی بالینی آشنا کنیم تا شما با آگاهی کامل از این موضوع بتوانید نحوه تشخیص این بیماری را یاد بگیرید. البته مبحث برنامه ریزی ذهنی یا ان ال پی نیز می تواند به این موضوع کمک بسزایی کند تا فرد به درستی ذهن خود را برنامه ریزی نماید.

روانشناسی بالینی چیست؟

روانشناسی بالینی در حقیقت ارزیابی و درمان بیماری های رفتاری است. این بیماری ها می تواند رفتار های غیر عادی، مشکلات روانپزشکی، بیماری های روانی، نابهنجاری رفتاری، ناتوانی و آشفتگی های شناختی باشد.

تاریخچه روان شناسی بالینی

اولین تحقیقات در زمینه روان شناسی بالینی به روانکاو اتریشی بر می گردد. زیگموند فروید، اولین کسی بود که به روان شناسی بالینی توجه کرد و معتقد بود که می توان با گفتگو با بیمار، این بیماری را درمان کرد. پس از فروید، روانشناس آمریکایی با نام لایتنر ویتمر اولین کلینیک روانشناس بالینی را تاسیس کرد. این کلینیک با هدف درمان کودکانی که دارای ناتوانی های یادگیری هستند، در سال ۱۸۹۶ تاسیس شده بود.

ویتمر اولین فردی بود که اصطلاح روان شناسی بالینی را مطرح کرد و همچنین وی این اصطلاح را چنین تعریف کرد “مطالعه بر روی افراد با مشاهده و یا آزمایش، به منظور ارتقا تغییر”. پس از ویتمر کلینیک های دیگری نیز تاسیس شد که به روانشناسی بالینی اختصاص یافت.

این موضوع پس از جنگ جهانی اول تثبیت شد و پس از چند سال در آمریکا APA جایگزین آن شد. در زمان جنگ جهانی دوم، روان شناسی بالینی توانست بیماری شوک پوستی را درمان کند. این بیماری را امروزه با نام اختلال استرس پس از سانحه می شناسند.

رویکرد های روانشناسی بالینی

روانشناسان بالینی معمولا هنگام ارزیابی بیمار از روش های مختلفی استفاده می کنند. البته برخی دیگر تمرکز خود را بر روی درمان خاصی گذاشته اند. بسیاری از روان شناسان از رویکرد التقاطی برای درمان اکثر بیماران استفاده می کنند. این روش درمان شامل استفاده از روش های مختلف برای تهیه یک برنامه درمانی برای هر بیمار است.

دیدگاه شناختی رفتاری

یکی دیگر از رویکرد های این شاخه از روانشناسی، دیدگاه شناختی رفتاری است. این رویکرد متشکل از مکاتب فکری رفتاری و شناختی می باشد. روانشناسان با استفاده از این رویکرد می توانند نحوه تعامل احساسات، افکار و رفتار بیمار را ارزیابی نمایند. البته درمان شناختی رفتاری معمولا بر تغییر افکار و رفتاری است که به پریشانی روانشناختی ختم می شود.

دیدگاه انسان گرایانه

یکی دیگر از رویکرد های این نوع روانشناسی، دیدگاه انسان گرایانه است. این نوع دیدگاه با دید کلی به بیماری نگاه کرده و تمرکزش را بیشتر بر روی خود واقعی ساز قرار می دهد.

رویکرد روان پویایی

این رویکرد نیز بر اثر کار فروید شکل گرفته است. وی معتقد بود که ذهن ناخودآگاه تاثیر زیادی بر رفتار ما داشته و می تواند به آن شکل دهد. روانشناسانی که از این روش برای درمان استفاده می کنند، بیشتر از ارتباط آزاد برای ارزیابی و بررسی انگیزه های اساسی و ناخودآگاه بیمار استفاده می نمایند.

ویژگی های روانشناس بالینی

روانشناسان قطعا با بیماران خود رابطه خوبی دارند. اکثر این روانشناسان را می توان در مدارس، دانشگاه ها، زندان ها، پرورشگاه ها، کارخانه ها و… دید. مهمترین ویژگی هایی که یک روان شناس خوب را از دیگر روانشناسان متمایز می سازد عبارت است از:

• ارزیابی مداوم خود
• ارائه بهترین راه حل به بیمار
• کمک به بیمار جهت بهبود رفتار و اخلاق
• حل مسائل با زیرکی و مدیریت موقعیت های سخت
• به وجودآوردن یک ارتباط قوی و ارتباط چشمی
• عدم قضاوت بیمار
• حفظ اسرار بیمار و رعایت حقوق وی
• داشتن مهارت های همکاری تیمی

روانشناسان بالینی چه کاری انجام می دهند؟

• شناسایی بیماری های روانی و درمان آنها
• ارزیابی خصوصیات و ویژگی های افراد با استفاده از تست روانشناسی
• آزمایش بر روی بیماران و شناسایی خصوصیات آنها
• شناسایی علائم بیماری ها و راه درمان آنها

به طور کلی روانشناسان بالینی می توانند خصوصیات و رفتار های غیر عادی را با گفتگو و ارتباطی موثر درمان نمایند. بهبود رفتار و حل مشکلات باعث می شود افراد زندگی بهتری نیز داشته باشند.

آیا روانشناس می تواند دارو تجویز کند؟

یکی از سوالات پر تکراری که بیماران به دنبال جواب آن هستند، تجویز دارو است. باید بدانید که متخصص روانشناسی بالینی برای درمان بیماری ها از دارو استفاده نمی کند. استفاده از دارو برای موارد اضطراری و حاد است که قابل درمان نیست. مشاور می تواند با تنظیم جلسات و ارتباط بیشتر با بیمار به مشکلات روانی و عاطفی که وی دارد، پی ببرد و آن را ریشه یابی کند. مشاور می تواند با انجام تست های مختلف روانشناسی هر گونه اختلال را تشخیص داده و با  توجه به خصوصیات بیمار آن را درمان نماید.

هدف روانشناس بالینی درمان چه اختلالاتی است؟

اولین و مهم ترین هدف  روانشناسان بالینی، بهبود سلامت روان مردم است. آنها می توانند بیماری های زیر را درمان نمایند:

1. اختلالات عصبی
2. اعتیاد
3. اضطراب
4. استرس
5. ترس
6. عدم اعتماد به نفس
7. درمان درد های روان تنی
8. بیماری های روانی
9. رفتار های چالش بر انگیز
10. مشکلات و اختلالات خانوادگی
11. خودارضایی

سخن پایانی

به طور کلی روانشناسی بالینی یکی از رشته های محبوب در زمینه روانشناسی است. ایجاد اختلالات روانی ممکن است زندگی را برای شما و خانوادتان بسیار سخت کند. شما اگر به دنبال پیدا کردن آرامش هستید باید این مشکل را با کمک یک دکتر روانشناس حل نمایید.